Drzwi Do Lasu

https://pixabay.com/pl Jesteś tylko celem  Nic do ciebie nie mam  Sam wszedłeś pod oko  Ty jeszcze nie wiesz  Rozglądasz się  Czekasz na kogoś?  Widzę twe oczy  Przestałeś się ruszać.  Ja zadanie wykonałem, a ty?  Zdążyłeś?  Mostar - wielka niezabliźniona rana w sercu Bałkanów. Z upływem lat maskują ją tylko nowe elewacje budynków. Adam jeszcze raz spojrzał na pożółkłą kartkę.  Złożył ją i wsunął do kieszeni płaszcza. Zamknął oczy. Gwar turystów zamierał. Kiedy nie słyszał już absolutnie nic, przerażającą ciszę rozdarł huk. Kamienie osunęły się spod stóp, lecz  on stał niewzruszony. Spojrzał w dół. Pod nim była tylko łagodna toń Neretwy.  ***  Było bardzo duszno. Trzydziestostopniowy żar lał się z nieba. Dla kogoś z północy Europy taka pogoda w kwietniu była niemałym szokiem.  Anna szybkim krokiem pokonywała kolejne metry wąskiej uliczki. Drobne kamienie były nadzwyczaj równo ułożone.  nie obawiając się potknięcia mogła swobodnie rozglądać się wokół. W

https://pixabay.com/pl Tam niebo nigdy się kończy   Tam możesz pływać wśród gwiazd   Tam ścigasz się z wiatrem   Tam czujesz zapach wolności.      Tam widzisz gniew Boga   Co ciska pioruny w ciebie jednego   Samotnego wśród samotnych.      Tam ostatkiem sił    Szukasz bezpiecznego portu.      Spytasz, dlaczego wciąż wypływam?      Jestem okrętem   Takie moje przeznaczenie     Adam otwierał oczy.  Słońce baraszkowało  po ścianie bawiąc się wśród liści drzew. Przyjemny chłód poranka wdarł się przez uchylone okno. Wiosna.  Wesoły świergot ptaków zupełnie nie pasował do miejsca, w którym przebywał Adam. Obrócił głowę w stronę okna. Sąsiednie łóżko było puste. Pościel idealnie zasłana. "Współlokator jest już spokojny", pomyślał i przymknął oczy.    Obudziło go delikatne potrząsanie ramienia. Pierwsze, co dostrzegł, to szereg równych, idealnie białych zębów i duże czarne oczy. Klara wyglądała jak anioł. Wiosenne promienie słońca tańczyły w