Drzwi Do Lasu

https://pixabay.com/pl Tam niebo nigdy się kończy   Tam możesz pływać wśród gwiazd   Tam ścigasz się z wiatrem   Tam czujesz zapach wolności.      Tam widzisz gniew Boga   Co ciska pioruny w ciebie jednego   Samotnego wśród samotnych.      Tam ostatkiem sił    Szukasz bezpiecznego portu.      Spytasz, dlaczego wciąż wypływam?      Jestem okrętem   Takie moje przeznaczenie     Adam otwierał oczy.  Słońce baraszkowało  po ścianie bawiąc się wśród liści drzew. Przyjemny chłód poranka wdarł się przez uchylone okno. Wiosna.  Wesoły świergot ptaków zupełnie nie pasował do miejsca, w którym przebywał Adam. Obrócił głowę w stronę okna. Sąsiednie łóżko było puste. Pościel idealnie zasłana. "Współlokator jest już spokojny", pomyślał i przymknął oczy.    Obudziło go delikatne potrząsanie ramienia. Pierwsze, co dostrzegł, to szereg równych, idealnie białych zębów i duże czarne oczy. Klara wyglądała jak anioł. Wiosenne promienie słońca tańczyły w